Het Erehof

Het Erehof is gelegen op de begraafplaats Essenhof aan de Nassauweg 200 te 3313 LA Dordrecht. Het Erehof vormt de laatste rustplaats voor 94 doden uit de Tweede Wereldoorlog; militairen en burgers. Het zijn merendeels Officieren, onderofficieren en manschappen van de Nederlanse Krijgsmacht, die tijdens de eerste oorlogsdagen in mei 1940 zijn gesneuveld op het "Eiland van Dordrecht". Dit eiland was met zijn bruggen een belangrijke verbindingsweg tussen Brabant en de vesting Holland.

De binnevallende Duitse troepen, voorafgegaan door parachutisten, maakten na hun opmars door Noord-Brabant gebruik van de bruggen bij Moerdijk en Dordrecht voor het doorstoten naar het westen. De omngeving van Dordrecht werd daardoor het middelpunt van de strijd.

De andere landgenoten vielen in het verzet tegen de Duitse bezetter bij acties van de Ondergrondse Binnenlandse Strijdkrachten en bij dwangarbeid in Duitsland. Tien oorlogsdoden zijn Royal Air Force vliegers en hun bemanning. Zeven RAF leden kwamen om toen hun bommenwerper op 16 september 1944 werd neergeschoten bij 's-Gravendeel. Vijf hier begraven Engelse landmachtmilitairen raakten gewond bij de bevrijding van het zuiden van ons land in de herfst van 1944. Zij overleden in een Duits lazaret. Het beeld van de geëxecuteerde man op dit Erehof, dat deze gevallenen symboliseert, is van beeldhouwer Cor van Kralingen. Dit monument is geadopteerd door de Christelijke Scholengemeenschap Dordrecht, "om leerlingen te leren begrijpen waarom mensen destijds hun leven gaven voor de vrijheid".

De herdenking op het Erehof door de VOPET is voortgekomen uit de nauwe band tussen de stad Dordrecht en de pontonniers. De pontonniers zijn in het verleden, zij het met een kleine onderbreking, altijd in Dordrecht gelegerd geweest. Vanaf 1883 in de nieuw gebouwde Benthien kazerne aan de Buiten Walevest.

In de mobilisatie, die vooraf ging aan de oorlog waren in Dordrecht vele militairen gelegerd, o.a. in een viertal scholen. Tijdens de oorlogshandelingen in mei 1940 hebben de in de stad gelegerde pontonniers een ongelijke strijd moeten leveren.

De grote inzet van de pontonniers is voor een aantal veteranen, die lid zijn van de VOPET aanleiding geweest voor het houden van een jaarlijkse herdenking. Bij de jaarlijkse herdenking zijn vertegenwoordigers van het Regiment GEnietroepen met een erewacht, bestuurdeers van de stad Dordrect en vertegenwoordigers van militaire organisaties aanwezig. Tijdens de herdenking worden na de Taptoe Infanterie (Last Post) kransen gelegd door de stad Dordrecht, het Regiment Genietroepen en de VOPET.